Stowarzyszenie Kopciuszków

Banalna. Spodziewałam się... kocham bajkę o Kopciuszku....ale TO. Ech!

Banalna. Spodziewałam się... kocham bajkę o Kopciuszku....ale TO. Ech!

Potrzebowałam jakiejś lekkiej i niezobowiązującej lektury, wydawało mi się, że „Stowarzyszenie Kopciuszków” takie właśnie będzie. Pomysł bardzo mi się spodobał i początek książki zapowiadał się naprawdę dobrze. Tylko, że w pewnym momencie historia poszła trochę za daleko i zrobiło się z lekka kuriozalnie. Miałam wrażenie, że autorka zupełnie odpłynęła i przez to przedobrzyła. Historia stała się dla mnie zupełnie niewiarygodna i już nie potrafiłam się z nią wciągnąć.
„Stowarzyszenie Kopciuszków” miało potencjał na fajną i wciągającą historię, ale główny wątek został niepotrzebnie wyolbrzymiony przez co ostatecznie książka bardziej mnie znudziła niż zainteresowała.

Potrzebowałam jakiejś lekkiej i niezobowiązującej lektury, wydawało mi się, że „Stowarzyszenie Kopciuszków” takie właśnie będzie. Pomysł bardzo mi się spodobał i początek książki zapowiadał się naprawdę dobrze. Tylko, że w pewnym momencie historia poszła trochę za daleko i zrobiło się z lekka kuriozalnie. Miałam wrażenie, że autorka zupełnie odpłynęła i przez to...

Kiedy za pierwszym razem sięgałam po tę książkę nie sądziłam, że okaże się czymś więcej, niż zwykłym romansem. Bardzo się wtedy pomyliłam. "Stowarzyszenie Kopciuszków" jest wspaniałą, pouczającą lekturą dla młodych dziewczyn, które nie potrafią odnaleźć się w świecie. Wiele można z niej zaczerpnąć. Z przyjemnością wróciłam do książki po raz drugi i zapewne w przyszłości równie chętnie zajrzę na jej strony.

Kiedy za pierwszym razem sięgałam po tę książkę nie sądziłam, że okaże się czymś więcej, niż zwykłym romansem. Bardzo się wtedy pomyliłam. "Stowarzyszenie Kopciuszków" jest wspaniałą, pouczającą lekturą dla młodych dziewczyn, które nie potrafią odnaleźć się w świecie. Wiele można z niej zaczerpnąć. Z przyjemnością wróciłam do książki po raz drugi i zapewne w przyszłości...

Bajka o współczesnym nastoletnim kopciuszku. Nie ma tu co prawda gadających myszy ani karocy z dyni ale jest tajne stowarzyszenie i dobre wróżki (Starsze Siostry z bractwa),które pomagają zagubionej Jess przemienić się w piękną i pewną siebie liderkę. Lektura lekka i przyjemna. Jedyny minus to fakt, że druga część tej serii ("Curse of the Wickeds") nie została przetłumaczona na język polski więc poznanie dalszych losów Jess jest nieco utrudnione.

Bajka o współczesnym nastoletnim kopciuszku. Nie ma tu co prawda gadających myszy ani karocy z dyni ale jest tajne stowarzyszenie i dobre wróżki (Starsze Siostry z bractwa),które pomagają zagubionej Jess przemienić się w piękną i pewną siebie liderkę. Lektura lekka i przyjemna. Jedyny minus to fakt, że druga część tej serii ("Curse of the Wickeds") nie została...

Jak dla mnie książka idealna, właśnie takiej potrzebowałam. Po przeczytaniu dała mi wiele do myślenia o sobie. Otrzymałam wiele cennych porad. Lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że należy przede wszystkim być sobą. Gorąco polecam każdemu, a w szczególności tym, którzy chcą uwierzyć, że zawsze mogą się zmienić i stać odważniejszymi.

Jak dla mnie książka idealna, właśnie takiej potrzebowałam. Po przeczytaniu dała mi wiele do myślenia o sobie. Otrzymałam wiele cennych porad. Lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że należy przede wszystkim być sobą. Gorąco polecam każdemu, a w szczególności tym, którzy chcą uwierzyć, że zawsze mogą się zmienić i stać odważniejszymi.

Całkiem niezła młodzieżówka. Zaintrygował mnie tytuł dlatego wybrałam ją w bibliotece i bardzo szybko ją przeczytałam.

Całkiem niezła młodzieżówka. Zaintrygował mnie tytuł dlatego wybrałam ją w bibliotece i bardzo szybko ją przeczytałam.

Spodziewałam się po tej książce czegoś więcej. Z początku ciekawa, to pod koniec mocno przewidywalna i po prostu banalna.
Główna bohaterka zostaje przyjęta do stowarzyszenia kopciuszków, gdzie uczy się tego, jak znaleźć własny styl, jak być miłą itp. Ale prawda jest taka, że Jess dostaje masę kasy na zakupy i nową fryzurę, a wszystko robi po to, by się wpasować. A przecież Kopciuszkom chodzi o to, by pozostać sobą. Wygląda na to, że bohaterka ciągle się nad sobą użalała. Raz chciała się dopasować, innym razem uważała, że jest sobą, potem udawała wszechwiedzącą, by na koniec stwierdzić, że jej zachowanie jest po prostu głupie.
Cała książka jest trochę naciągana. Niby nie ma tu fantastyki, a jednak autorka usilnie próbowała wcisnąć magię. Na dodatek wątpię, by w normalnym życiu istniały na całym świecie grupy Wiedźm i Kopciuszków walczących przeciwko sobie. Ta cała "walka" również była bardzo naciągana, ponieważ oprócz wymiany zdań nie doszło tak naprawdę do niczego innego.
Może i ta książka miała podbudować pewność siebie dziewczyn, ale nic z tego nie wyszło. Momentami powieść pokazuje po prostu puste lale, które udają, że poznały siebie w 100% poprzez znalezienie odpowiedniego stroju. Jest to pozycja raczej dla młodszych czytelników.

Spodziewałam się po tej książce czegoś więcej. Z początku ciekawa, to pod koniec mocno przewidywalna i po prostu banalna.
Główna bohaterka zostaje przyjęta do stowarzyszenia kopciuszków, gdzie uczy się tego, jak znaleźć własny styl, jak być miłą itp. Ale prawda jest taka, że Jess dostaje masę kasy na zakupy i nową fryzurę, a wszystko robi po to, by się wpasować. A przecież...

Sięgając po tą książkę, wierzyłam, że mnie wciągnie nie zostawiając suchej nitki. Jednak po za tymi cytatami to nie wywarła na mnie wrażenia, a szkoda.

Moje ulubione cytaty z książki:
1.
Odgrywanie Kopciuszka przypomina trochę obserwowanie katastrofy w zwolnionym tempie. Jesteś przerażona tym,co możesz ujrzeć, a jednocześnie czujesz, że musisz to zobaczyć. Szczególnie gdy podejrzewasz,że to ty możesz być pociągiem …

2.
Są takie momenty w życiu, gdy wiesz, że nic już nie będzie takie samo. Kiedy stoisz na krawędzi przygody, gotowa się uwolnić, nieskrępowana przeszłością, zdecydowana poddać się przeznaczeniu

3.
Czasem nienawiść wydaje się błogosławieństwem

4.
- W plotkach zabawne jest to - odparła Alexy - że nie muszą być prawdziwe, mam rację? Wystarczy, że są na tyle wiarygodne, aby wywrzeć pewien wpływ.

5.
Chyba życie było łatwiejsze, kiedy nigdzie nie pasowałam. Wtedy mogłam zawieść najwyżej samą siebie.

6.
-Już zawsze tak z nami będzie?
Nie wytrzymał i uśmiechnął się szerzej.
-Naszym przeznaczeniem są ciągłe zderzenia?

7.
Nabrałeś mnie raz, mam za swoje. Nabierzesz mnie jeszcze raz, a skopię ci tyłek.

Sięgając po tą książkę, wierzyłam, że mnie wciągnie nie zostawiając suchej nitki. Jednak po za tymi cytatami to nie wywarła na mnie wrażenia, a szkoda.

Moje ulubione cytaty z książki:
1.
Odgrywanie Kopciuszka przypomina trochę obserwowanie katastrofy w zwolnionym tempie. Jesteś przerażona tym,co możesz ujrzeć, a jednocześnie czujesz, że musisz to zobaczyć. Szczególnie gdy...

Książka była lekka w czytaniu. Spędziłam z nią miły czas...

Książka była lekka w czytaniu. Spędziłam z nią miły czas...

Fajna książka, chociaż ze smutnymi momentami, ale jakoś tak ciężko mi ona szła... :P

Fajna książka, chociaż ze smutnymi momentami, ale jakoś tak ciężko mi ona szła... :P